Taun Baru

Carpon barudak. Dimuat di Majalah Mangle, 10-17 Januari 2017. Keur pun anak. "Regalia Candranaran Arief Nadea"

Taun Baru

Ku Nina Rahayu Nadéa

                Sora luhureun suhunan beuki tarik. Imah asa inggeung karasana. Tini nutupan ceuli ku  bantal. Babaturan ti luar kadéngé surak, marotah pisan.

                “Hayu Tini...” teu kanyahoan Andin aya hareupeun. Metot leungeun  satengah maksa.

                “Moal, Din. Tini mah mending di dieu waé.” Tini  mugen.

                “Ih, hayu atuh. Jauh jauh ka dieun ngadon murungkut di kamar. Teu asiik, ah.”

                “Kunaon ah, Andin téh maksa.” Hing wé Tini ceurik.

                Sora petasan jeung  mércon beuki tarik. Ting jelegér. Babaturanna gé kabawakeun ku kaayaan. Surak teu eureun bari jeung ting jorowok. Tini beuki ngagukguk. Leungeun pageuh nyekel bantal nutupan ceuli.  

                Andin ngahuleng ningali Tini kitu.

                “Eu... hampura atuh Andin, nya, maksa waé Tini ka luar. Tadina mah nya méh Tini apal wé kaayaan taun baru di dieu. Karunya Bu Cicih, tos nyiapkan babakaran di luar. Aya bakar jagong, sosis, saté, kumplit. Karunya. “ Andin ngajanteng. Asa dosa maksa Tini ka luar kamar.

                “Andin gé moal ka luar atuh, rék maturan Tini waé di dieu.” Gék Andin na biwir ranjang, semu bingung.

                “Sok wé Andin mah ka luar. Karunya Bu Cicih.”

                “Kéla atuh, Tini ka luar heula nya....” siga nu atoh. Beretek wé ka luar kamar. Teu lila ogé kadéngé corowokna, ngahiji jeung lain.  Kacipta maranéhna anteng naringali mércon, petasan nu tinggurilap mapaésan langit, Tini ngabayangkeun nu aya di luar.

                Lémbang. Tempat ayeuna anu ku Tini dicicingan. Ngahaja ka darieu. Tadina mah mugen da geus kajudi naon anu bakal kaalaman. Tapi babaturan keukeuh maksa. Mamah gé ngajurungkeun. Diajar mandiri cenah. Barina gé pan lain di sasaha di Lémbang téh. Di imah bu Cicih, Wali kelasna. Itung itung sukuran cenah yén barudak geus  ngalaksanakeun Ujian Akhir Semester hiji  kalawan lancar. Tur nileina nyugemakeun.

                Ti baheula barudak ngarenghik ka bu Cicih. Hayang ulin ka Lémbang.  Barudak ka bu Cicih dareukeut pisan. Béda jeung ka guru lain. Lian ti jadi wali kelas téh bu Cicih kacida getén merhatikeun barudak. Teu anéh lamun kolot gé teu melang nitipkeun barudak.  Ka bu Cicih asa ka kolotna sorangan. Aya nanaon pasti curhatna ka bu Cicih. Mun aya dahareun saeutik saeutik pasti sok mekel ka sakola, inget ka barudak.

                Kabéh dareukeut. Bu Cicih geus apal kana kaayaan barudak. Taya anu dirusiahkeun ka bu Cicih. Iwal Tini meureun anu ngemu rusiah. Ngan indungna nu apaleun. Ayeuna taun mimiti Tini diajar ka luar ku indungna. Ngahaja. 

                “Enyaan Tini moal ka luar. Tuh Ibu gaduh popcorn seueur. Bisi Tini alim babakaran mah.”Bu Cicih ngelol ka kamar. Dibéjaan ku Andin sigana, yén Tini ceurik di kamar.  “Wios atuh ari Tini hoyong di kamar mah. Ngan asa anéh, nu lain mah curak curak. Ari ieu beut nyorangan. Pan Ibu jadi melang. Rieut Tini téh?” bu Cicih  nyabak tarang Tini.

                “Heunteu.”

                “Tong nyeuseul ka Andin nya.  Cenah tadi  maksa téh bakating ku nyaah ka Tini. Méh apal kaayaan Lémbang dina taun baruan. Pan ti basa éta gé Tini hoyong ameng ka dieu. ka bumi Ibu. Hampura lamun Ibu karék ngajak ayeuna.”

                “Bu hapunten Tini.” Tini nyegruk.

                “Enya teu nanaon.”

                “Bu. Saleresna...” Ngarandeg.

                “Sok atuh kunaon?” Bu Cicih neuteup.

                “Tini mah... upami taun baru téh sieun. Sieun ngadangu pepetasan sareng mércon. Sieun pisan, Bu.” Tini nginghak.

                ”Baruk?”

                “Kapungkur sababaraha taun ka pengker, Tini siga nu sanés. Resep pisan nyeungeut petasan. Resep ningali mércon nu mapaésan langit. Ngan duka kumaha ngawitanna.  Petasan nu  ngapung ka langit téh, muragna  beut ka bumi Aki. Ngaduruk bumi Aki.  Aki anu nuju kulem dugi ka ngantunkeun. Matakna Tini téh alim pisan ngadangu petasan. Dini sieun, Bu, sieuuun.”***

               

Nina Rahayu Nadéa. Menulis dalam bahasa Indonesia dan bahasa Sunda. Tulisannya dimuat di:  Pikiran Rakyat, Galamedia, Kabar Priangan, Majalah Kartini, Analisa Medan, Radar Bojonegoro, Majalah Potret Banda Aceh, Majalah Baca Banda Aceh, Suara Karya, Suara Daerah, Majalah Kandaga, Majalah Mangle, SundaMidang, Galura,  Tabloid Ganesha, Tribun Jabar, Koran Merapi Yogyakarta, Majalah HAI, Majalah Loka Tasikmalaya, Majalah Guneman,  Sastra Sumbar, Majalah Bobo, Buletin Jejak, KOMPAS, Kedaulatan Rakyat, Solo Pos, Joglo Semar, Radar Banyuwangi, Haluan Padang, Harian Cianjur, dll