Dimuat di Tribun Jabar, Minggu 8 Maret 2020 |
Nu Dilantik
Ku Nina Rahayu Nadéa
Jam
tujuh kurang lima belas menit geus aya di kantor. Dinas XYZ. Simpé. Kitu kaayaan kantor harita. Neundeun kantong laju
ngahurungkeun laptop sanggeus setor beungeut ngaliwatan mesin absénsi
face detection. Langsung konséntrasi kana komputer ngawagéan
hanca kamari. Sanajan enya can waktuna
asup jam kerja tapi teu itungan. Nu penting pagawéan bérés kitu prinsip kuring. Jam tujuh leuwih tilu puluh menit, mimiti ting
pucunghul babaturan. Robi datang bari
leungeun rébo ku goréngan dituturkeun Yurike tukangeun.
“Angger yeuh
si tukang nyubuh,” Ceuk Yurike bari ngaluarkeun eunteung tina kantongna,
dangdak déngdék
terus menerkeun tiung nu rada nyéngléd.
“Ang,
apal teu poé ayeuna bakal kadatangan pagawé anyar.”
“Baruk.
Ceuk saha?” kuring anteng kana komputer.
“Pindahan ti mana?”
“Ti
Dinas ABC. Apal ti bagéan kepegawaian kamari.“
“Keun
méh
ramé.
Pan di widang urang téh
kurang dua jalma.”
“Enya
kétang
méh
di dinya aya batur. Moal nyubuh ké mah ngantor téh. Santai wé.
Pan aya budak anyar. Héhé...”
“Assalamualaikum.”
Sora awéwé ti
lawang panto.
“Wa
‘alaikum salam. Ibu badé ka saha?” kuring tumanya.
“Nepangkeun
Bu, abdi Tini.” Manéhna nyolongkrong ka kuring, Yurike ogé Robi. “Abdi alihan ti Dinas
ABC.”
“Oh.
Ieu nu ngalih téh. Mangga Néng, pilih méja nu kosong. Badé
nu payun atanapi nu ieu.” Robi nyarita. Haripeut ningali nu geulis. “Duanana gé
kosong. Mangga kantun milih.”
“Teu
sawios di dieu?” Tini nunjuk méja panghareupna.
“Mangga...
bébas...
Badé
duanana dieusian gé. “
“Tos
gaduh tupoksina?” Kuring nanya.
“Atos.
Kamari ti Pa Kabid.”
“Oh
muhun atuh.”
Jep jempling. Kabéh anteng kana pagawéan.
Ukur sora keyboard jeung sora printer nu kadéngé.
“Bu
Anggi dipanggil ka ruang Bapa.” Pa Otong pesuruh kantor nyampeurkeun.
“Siap.
Kedap méréskeun
heula prinan. Hiji deui.”
Sanggeus
bérés ngeprin,
méréskeun
berkas. Ngitung jumlahna terus dibawa ka
rohang Pa Jumana Kabid kuring. Kitu biasana. Tiap isuk kuring mariksaan berkas
terus neundeun di méja Pa Jumana. Tapi
da biasana gé
tara ngagero. Ngan ayeuna sisinarieun ngagero sagala. Meureun aya nu penting.
“Calik
heula, Bu.” Jumana nyarita sanggeus
kuring neundeun berkas.
Diuk
hareupeun Pa Jumana. Asa teu puguh. Béda ti biasa. Asa dines pisan.
“Sabaraha
taun deui pangsiun?”
“4
taun deui, Pa.”
“Duh
pangalaman damelna tos lami atuh.” Ceuk Jumana bari jongjon nandatangan berkas anu
numpuk hareupeun. “Gol?”
“3D,
Pa.”
“Naha
teu hoyong siga nu sanés kitu?”
“Maksadna?”
“Promosi.”
“Teu
kaémutan,
Pa. Abdi mah damel wé. Ayeuna lieur ngemutan tésis.” Kuring nyarita. Da jeung
enyana ti baheula gé tara mikiran nu kitu.
“Ngadamel
curiculum vitae nya. Ké
ka abdikeun. Ieu tah candak sakantenan berkasna.” Nyurungkeun berkas ka deukeut
kuring. “Oh, enya. Di widang urang téh aya pagawé anyar. Punten ku Bu Anggi
pangapingkeun utamina bisi teu acan apal padamelan di urang. Maklum alihan ti
Dinas ABC. Méh
teu bléng
teuing.”
“Muhun,
Pa.”
Biasana
berkas nu diteundeun di méja Pa Jumana Sok
diculkeun wé.
Tapi harita mah kapaksa nunggu da manéhna nitah kurimg diuk. Ari pék
ning kitu. Cindekna nitah kuring nyieun curiculum vitae, ajangkeuneun promosi
jeung ngalatih pagawé
anyar. “Urang ajengkeun. Aya sababaraha séksi di urang nu kosong. Mugia
aya milikna.” Kitu nu kadéngé ku kuring.
Atoh teu atoh.
Atohna? Salila 30 taun gawé jadi PNS
can kungsi aya nu méré kasempetan pikeun promosi. Jajauheun. Dalah nyieun
pengajuan ogé
pan can kungsi. Ari ieu, Pa Jumana nitah kuring nyieun ajuan. Teu atohna sieun
nyeri haté
lamun dina teu jadina, apanan di kantor geus loba korban. Kuriak diseungseurikeun. Tapi mun teu nyoba, lebar.
Sanajan enya
teu antusias. Kuring nurut kana kahayang Pa Jumana. Ti baheula gé prinsip gawé
kuring mah saguluyurna waé. Teu néko-néko.
Tapi ari aya kasempetan siga ayeuna mah, teu burung nyababkeun tingparentulna
kembang harepan dina jero dada.
“Sasih
Pebruari aya pelantikan. Mudah-mudahan nami Ibu kacandak.” Kitu ceuk Pa Jumana
waktu kuring ngasongkeun curriculum vitae.
“Didokeun
sing hasil.”
“Horé
aya Kasi anyar.”
“Percaya
ka di dinya mah pangalaman geus sagedé gunung.”
Jol
itu jol ieu méré sumanget. Sakitu disumput-sumput gé, angger wé
arapaleun.
“Aamiin.”
ukur kitu anu bisa dijawab.
*
Ngabayangkeun.
Meureun mun ngajodo téh kuring bakal nyekel kalungguhan jadi Kepala Seksi. Moal
staf siga ayeuna. Irung rebéh
asa bungah. Kitu deui waktu ngobrol ka kolot di lembur, sarua bungahna. “Omat
kudu amanah, tong gedé hulu mun jadi téh,” ceuk Ema.
Ti baheula nu
ngeusi jabatan struktural di Dinas XYZ téh
lain ti staf nu aya. Lolobana mah staf anu ti luar. Enya mikiran ka dinya mah
sok asa anéh.
Anu promosi anyar ka Dinas XYZ téh lolobana ti Dinas ABC, dinas EFG
jeung lainna. Dinas nu teu boga pangalaman perkara tupoksi di dinas XYZ.
Sedengkeun staf anu kompetén
nu loba pangalaman di Dinas XYZ jarang dipromosikeun.
Golongan, pangkat, masa kerja, sakola luhur tara ieuh aya pangajén.
“In
sya alloh bisa. Pasti bisa, Bu Anggi mah. Komo ditempatkeun di dieu.” Ceuk Robi basa
ngobrol perkara promosi.
“Iraha
cenah pelantikanana?” Jol itu jol ieu nanya.
“Pebruari.”
“Sok
ngadadak éta
téh
dibejaanana. Sing sabar. Da milik mah moal ka mana.” Yurike méré
sumanget. “Pokona kuring percaya saratus persén. Lamun di dinya jadi. Dinas
XYZ bakal maju. Datang ka kantor nyubuh waé, pagawéan tereh bérés,
loyalitas ka instansi kerén. Jaba ayeuna keur kuliah deui. Hebaat.”
Nincak
Pebruari. Nu diarep arep can aya hawarna. Pebruari minggu kahiji geus kaliwat. Ditungguan ti tanggal hiji nepi ka tanggal
tujuh suwung. Kadituna mah poho da tonggoy
kana pagawéan.
Poé
Jumaah harita téh....
“Cenah
mah ayeuna aya pelantikan nya?”
“Bu
Anggi tos aya uleman?” Andréas ti seksi lain nanya.
“Teu
acan. Lah kuma milikna wé.” Bari haté dagdigdug. Ngadoa beuki kerep.
“Moga-moga
waé
kapanggil. Adi beuteung mah alhamdulillah
geus meunang ondangan tuh.” Manéhna némbongkeun poto ondangan. Ondangan
ti Walikota pikeun ngaluuhan acara pelantikan.
Lapur
nepi ka soré,
teu nampa ondangan. Ngan cenah ti seksi
kuring aya nu lolos. Kitu nu kadéngé. Haté kumejot hayang gera apal list
ngaran anu dilantik. Ngan api-api teu
butuh, padahal ceuli mah rancung ka nu ngomongkeun perkara pelantikan.
Meunang-meunang list ngaran anu dilantik jam tilu soré. Ngagebeg waktu aya ngaran
Tini. Tini Nurbaéti. Pagawé anyar nu karék 4 taun jadi PNS, anyar nampa
SK 3A. Ngeusi kakosongan di hiji widang, tempat anu diajamkeun ka kuring ku Pa
Jumana.
“Ieu.
Tini nu di urang kitu. Budak anyar téa?”
“Bu
Tini mah atuh da nu nyekelna partei
kakoncara.”
“Cenah
mah dulurna aktip di déwan.”
“Teu
ngaruh ayeuna mah golongan, sakola luhur ogé nu penting mah duit.” Nu nyarita ngaloncrang nyeuitan haté.
Kuring
teu miroséa.
Miceun kuciwa ku cai wudu. Masrahkan kahanjelu ka Mantenna. “Sakola luhur,
pengalaman loba gé teu penting ku jaman ayeuna mah.” Nu ngobrol di rohangan
masih kadéngé.
“Ma,
hapunten abdi.” Teu kaampeuh cipanon juuh.
“Urang
meuncit domba mun Si Nyai geus dilantik mah. Itung-itungan sukuran.” Sora Ema di lembur kadéngé kénéh.***
Profil
Penulis
Nina Rahayu Nadea. Menulis dalam bahasa
Indonesia dan bahasa Sunda. Karyanya dimuat di:
Pikiran Rakyat, Galamedia, Kabar Priangan, Majalah Kartini, Analisa
Medan, Radar Bojonegoro, Majalah Potret Banda Aceh, Majalah Baca Banda Aceh,
Suara Karya, Suara Daerah, Majalah Kandaga, Majalah Mangle, SundaMidang,
Galura, Tabloid Ganesha, Tribun Jabar,
Koran Merapi Yogyakarta, Majalah HAI, Majalah Loka Tasikmalaya, Majalah
Guneman, Sastra Sumbar, Majalah Bobo,
Buletin Jejak, KOMPAS, Kedaulatan Rakyat Yogyakarta, Solo Pos, Joglo Semar,
Radar Banyuwangi, Jabar Ekspres, Majalah Geliat, Rakyat Sultra-Sulawesi
Tenggara, Koran Pantura Probolinggo,
Majalah Cianjur, Koran Haluan Sumatera, dll
Novel
yang telah dibuat diantaranya: Memilikimu
di Sisa Hidupku (kerjasama Penerbit
Zetu), Memahar Rembulan (BIP – Gramedia digital), Ilalang Belakang Sekolah ( BIP- Gramedia digital), Dua Hati (BIP – Gramedia digital), Menantimu ( di penerbit Anomali), Suara dari Langit (penerbit Anomali), Bersama Bapak dalam Goresan Tinta
(Guneman Publisher). Jomblo Sejati
(Leutika Prio Yogyakarta), Bersama Bapak
dalam Goresan Tinta (Guneman Publisher), Cerita dari Sahabat Terbaik (Proses terbit) Kisah 4 Kucing (Proses
terbit), Kamu Akhirnya Bisa Menulis
Fiksi dan Nonfiksi (Proses terbit) serta puluhan
antologi lainnya.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar