Potret Dunya Atikan Firda
Ku Nina Rahayu Nadéa
Bahasan kana carpon- Nu Muguran
Saméméh
Mangkak. Dimuat di Tribun Jabar, Salasa 7 Fébruari- Kemis 9 Fébruari
2017
Firda
Aulia. Ngahaja nyieun carpon jejer pendidikan. Pikeun ngageuing ka pamaréntah
ngeunaan dunya atikan jaman ayeuna meureun. Pan guru téh kuduna digugu jeung ditiru.
Tapi ku jaman ayeuna ajén guru mémang geus nyirorot. Loba barudak anu
teu sieun ku guru. Béda jeung baheula. Guru kacida dipihormatna.
Guru
numutkeun Undang-undang nomor 14 Taun 2005:
pendidik profesional dengan tugas
utama mendidik, mengajar, membimbing, mengarahkan, melatih, menilai dan
mengevaluasi peserta didik pada pendidikan anak usia dini jalur pendidikan
formal, pendidikan dasar dan pendidikan menengah.
Tugas
guru sabenerna lain ngan saukur ngajar
wungkul tapi aya nu leuwih ti éta. Ngatik ngadidik barudak dina
perkara ahlak. Penting, sangkan teu kabaud ku hal négatif. Matakna pamaréntah
nerapkan pendidikan karakter. Pendidikan karakter dipiharep mampuh ningkatkeun ahlak
barudak nu beuki pikahariwangeun. Hal éta anu nyababkeun pamaréntah
nyieun kamandang sangkan ngayakeun sakola full
day.
Dina
carpon ieu? tugas guru anu ngadidik téh katémbong
lebah ngolo tokoh ‘kuring’ sangkan terus sakola. Malah wani nyumputkeun masalah
nu keur karandapan ku muridna. Nyaéta masalah kakeunaan narkoba, améh teu dikaluarkeun ti sakola. Ngan
éta
lebah ngajak, ngolo, beut asa teu matut.
“Wina téh
pan jangji ka Bapa badé
leres semester ayeuna mah. Matak énjing mah kedah sakola nya. Bapa
sono.”
Dina enyana gé
guru nitah asup sakola ka muridna. Asa teu kudu maké kecap sono sagala. Tapi kahemeng éta téh kajawab, waktu maca carpon
saterusna. Yén
geuning aya hubungan khusus antara kuring nu ngaran Wina jeung guruna nu ngaran
Pa Yayan. Lain hubungan murid jeung guru wungkul. Aya hubungan antara awéwé-lalaki,
ngeunaan rasa kasuka. Sanajan teu dicaritakeun kabogoh heunteuna. Da dina endingna mah geuning Pa Yayan teu jadi
milih Wina, anggur milih awéwé lain nu dijilbab sarta bulan
hareup rék
kawin. Dipapantes boga hubungan téh pédah manggih kalimah:
....basa
harita dilalahun ku pa Yayan di kosanna. Leungeunna nu lemes ngusapan sagala
rasa, ngayun ngambing sukma nu hanaang
ku asih.....
Geus matak
geregeteun deui waé. Pa Yayan salaku guru anu kuduna méré conto nu bener piraku wani
ngalakukeun kitu ka muridna. Ah, lain eunteung keur urang saréréa.
Ngahaja
lain ngan saukur nyaritakeun perkara pendidikan wungkul, tapi diadumaniskeun
jeung masalah asmara. Méh pogot nu maca. Numutkeun Adang S, dina buku ‘Diajar
Ngarang Carita Pondok’ Penerbit Pustaka Buana (kaca 4), aya sababaraha patokan
anu bisa nyumponan sarat hiji carita pondok. Salah sahijina limited focus: nu maca nuturkeun hiji tokoh utama nyaéta kuring sanajan nu ngarang
ngagunakeun tokoh séjén. Konsisten ti awal nepi ka ahir, nu maca digiring
nuturkeun tokoh kuring.
Aya sababaraha kecap salah ketik. Misalna
lalanjug kuduna lalanjung. Aingah meureun kuduna aing mah, nglalakon kuduna
ngalalakon. Alusna dina ieu carita, nyaéta nyaritakeun saujratna perkara anu
kaalaman ku barudak sakola ayeuna. Narkoba, tawuran main gadget geus biasa. Masalah anu sabenerna lain ngan saukur dipikiran
ku guru tapi ogé ku kolotna sorangan di imah. Kulawarga kudu méré
perhatian anu leuwih. Lain ngan saukur diwowoy ku duit. Siga
dina ieu carita Wina kabaud ku hal négatif lantaran teu aya kaasih ti
indungna. Dina kanyataanna, loba barudak anu bermasalah di sakolana lantaran broken home.
Kurang perhatian ti indung bapakna.
Salaku
guru dina ieu carita mémang geus alus dina
ngolo kuring sangkan sakola deui. Méméh budak disérénkeun
ka bépé atawa
kepala sakola, inyana leukeun mamatahan tur méré panyumanget sangkan
asup deui sakola. Ku cara méré perhatian. Kudu diinget perhatian
ti guru kudu nétral tong pro kanu itu kontra kanu ieu. Kudu walatra.
Mamatahan
budak ku cara anu leuleuy anu dipiharep budak bisa sadar. Balik ka jati dirina
salaku pelajar. Ari pelajar mah hirupna
lain di jalan, gaul jeung botol atawa obat-obat terlarang. Tapi gaul jeung
barudak di lingkungan sakola jeung buku pelajaran.
Kaayeunakeun
loba kasus anu matak muriding bulu punduk. Kasus anu dilakukeun guru ka muridna,
misalna asusila atawa kekerasan fisik. Kudu diingetan deui yén
syarat jadi guru nyaéta:
1. Guru
kudu ngabogaan poténsi akademik, ngaliwatan sakola mininal S-1 atawa D4
2. Guru
kudu ngabogaan kompeténsi pédagogik, kepribadian, sosial jeung profésional
Pédagogik
nyaéta
kamampuh guru ngelola pembelajaran.
Kepribadian nyaéta
mibanda sikap suri tauladan keur
barudak, tur jadi picontoeun.
Profésional
nyaéta
mampuh neuleuman jejer atawa materi anu dibikeun ka barudak.
Sosial nyaéta
kamampuh guru pikeun hirup kumbuh babarengan sili ajénan antara murid, guru ogé
lingkungan sabudeureunna.
3. Ngabogaan
sertifikat pendidik.
4. Séhat
jasmani jeung rohani.
5. Mampuh
ngawujudkun tujuan pendidikan nasional.
Éta
syarat kacida pentingna tur wajib kapimilik ku guru. Nu dipiharep mampuh
ngungkulan masalah dina widang atikan jaman kiwari.***
Nina
Rahayu Nadéa.
Nulis dina bahasa Indonesia jeung bahasa Sunda. Tulisanna dimuat di: Pikiran Rakyat, Galamedia, Kabar Priangan,
Majalah Kartini, Analisa Medan, Radar Bojonegoro, Majalah Potret Banda Aceh,
Majalah Baca Banda Aceh, Suara Karya, Suara Daerah, Majalah Kandaga, Majalah
Mangle, SundaMidang, Galura, Tabloid
Ganesha, Tribun Jabar, Koran Merapi Yogyakarta, Majalah HAI, Majalah Loka
Tasikmalaya, Majalah Guneman, Sastra
Sumbar, Majalah Bobo, Buletin Jejak, KOMPAS, Kedaulatan Rakyat, Solo Pos, Joglo
Semar, Radar Bayuwangi, jrrd
Tidak ada komentar:
Posting Komentar