Mimitina Ti Imah
Ku Nina Rahayu Nadéa
Geliats.
Gerakan Literasi Sekolah. Hiji program pamaréntah anu boga tujuan pikeun
ningkatkeun budaya maca khususna di
lingkungan sakola. Literasi sorangan ngawengku kana hal-hal anu aya patalina
jeung maca, nulis, nyarita, jeung lainna. Loba cara anu dilakukeun ku sakola sangkan
barudak resep tur ngadukung kana gerakan literasi. Ngahaja nyieun reward sangkan barudak paboro boro ngangsitkeun maca bukuna. Salah
sahiji anu dilakukeun sakola diantarana
méré
pin ka barudak anu geus tuntas maca buku, meunteun hasil résume
barudak anu dibacakeun di hareupeun kelas. Aya oge anu ngahaja nyieun ‘pohon
literasi’. Tangkal anu ngagambarkeun loba heunteuna buku anu geus dibaca.
Lantaran dina tangkal téh narémpél daun anu aya ngaran-ngaran barudak anu geus rérés
maca buku, bisa ogé maké judul buku atawa resumena.
Geliats.
Dilakukeun saacan barudak nampa materi pelajaran ti guru. Saacan téng
asup. Loba diantarana sakola anu geus ngalakukeun ieu kagiatan. Tapi aya ogé anu acan ngalaksanakeun. Lataran béntrok
jeung kagiatan lain anu geus aya ti saanggalna. Moga waé ieu kagiatan téh bisa diturutan ku sakola sakola anu acan ngalaksanakeun. Lantaran loba
hal positif anu bisa dipulungan ku barudak ogé guru di lingkungan sakola.
Ku maca bisa
nambahan pangaweruh anu pohara. Maca lain ngan saukur buku ngeunaan materi pangajaran
di sakola. Tapi bisa ogé maca buku lain samisal fiksi atawa non fiksi. Buku naon
waé
anu sakira kira alus, luyu jeung cocog keur ukuran barudak sakola saumurna.
Ngeunaan
kagiatan literasi ieu. Ngahaja néangan buku nu loyog jeung pedaran ieu
bahasan. Goréhél,
manggih buku Jujumputan yasana Lia Somantri terbitan ti Imtima, taun 2009.
Ieu buku
nyaritakeun hiji tokoh kuring anu ngaranna sarua jeung anu nyieun karangan Lia
Somantri ngan nénéhna Ia. Ia téh budak SD anu keur meujeuhna hayang
loba kanyaho. Sanajan mindeng dihukum ku indungna lantaran ngalawan waé
malah dicap budak bedegong ku tatanggana, tapi Ia téh budak anu resep kana maca.
Majalah Bobo jeung komik tara elat dibaca. Ia ogé heunteu tingaleun ulin. Remen
ulin jeung babaturanna. Sarua waé siga barudak lainna. Nonton bareng di
imah misalna. Hal ieu penting pikeun
ngaraketkeun hubungan sarta diajar maca situasi. Nu jadi reueus, bapakna Ia remen nyadiakeun
bacaeun. Apanan majalah bobo jeung komik flash gordon téh nya bapakna pisan anu
mangmawakeun. Sanajan majalah urut tapi éta barang téh keur Ia mah mangrupa barang
anu kawilang hargaan. Unggal beurang
bari nungguan Ema nyangu Ia sok maca
majalah jeung komik meunang mawa Bapak.
Ia ogé
resep kana wayang. Carita wayang anu remen dipedar ku bapakna sok ditulis deui
ku Ia dina buku, malahan mah dijieun diary berseri (39).
Mimitina ti imah.
Kitu meureun pantesna pikeun ngaronjatkeun Geliats. Perkara maca jeung nulis
alusna memang dimimitian ti imah. Kabiasaan anu alus ti imah bakal kabawa dina kahirupan sapopoé, dimana wae ayana. Rék
di sakola, rék
di tempat umum, lamun maca geus jadi biasa tinangtu bakal resep. Teu mandang
tempat. Atuh ku kituna ibu bapak guru di sakola tong bosen bosen nitah barudak
maca lain wungkul di sakola tapi ogé di imah séwang-séwangan. Salaku kolot sarua
kudu ngadukung program pamaréntah ku jalan merhatikeun barudak,
komo leuwih alus nyadiakeun bahan bacaan
keur barudak. Buku naon waé anu kaduga saperti tokoh Ia di luhur.
Jigana téh
klop meureun lamun di imah jeung di sakola resep maca.
Élmu téh penting keur bekel hirup
urang. Pikeun jalan urang ka hareupna. Sanajan dina kanyataan loba kolot anu
masih percaya kana nilai anu aya dina rapot lain karna prosésna. Hal ieu dicaritakeun dina judul: Réngking Dua-kaca 43. Kumaha keukeuh peuteukeuhna Bi Iyah. Teu
sugema kana nilai rapot anakna-Melia. Meunang réngking opat. Padahal ceuk
pangrasana mah Melia téh kaasup budak pinter lantaran mindeng diajarkeun ku
emangna anu calon doktorandes. Kaéléhkeun ku Ia nu réngking
dua. Sanajan indungna Ia mah teu sing jiga indungna Melia anu teu maksa teuing
ka anakna, nu penting budakna daék diajar jeung diajar.
Tina masalah éta,
Ia teu beunang bareng diajar jeung
Melia. Indungna Melia teu sugema disééhkeun ku budak bedegong anu can
ngalaman asup ka TK. Malah loba kolot anu sindir sampir sagala yén Melia mah rék ulin jeung anu palinter
sarta baleunghar wungkul.
“Sok
tingalikeun wéh mun Ia téh lain budak bodo.”! Kitu caritaan
Ema, basa kuring ngabéjakeun anu karandapan (47).
Éta
pisan anu jadi pamecut Ia diajar kalawan gemet. Hayang ngabuktikeun ka balaréa
yén
dirina téh lain Ia anu samanéa
tapi Lia Somantri anu boga pangabisa. Sanajan pada ngucilkeun. Tapi teu dijieun leutik haté,
anggur beuki soson soson sakola. Sagala buku anu aya di sakola, di masjid béak
dibaca, anu kungsi dibaca téh ditulis deui sarta ditémpélkeun
dina témbok.
Wuwuh hiji kagiatan anu kacida alusna.
Komo basa hiji
waktu dipapancénan jadi pembina upacara
ku kepala sakolana. Teu dimomorékeun, tapi dipaké
kasempetan anu hadé pikeun ngabuktikeun yén Ia bisa. Ia nyieun sorangan
téks
pidato. Nyieun jeung maca sarta terus
latihan. ‘Pentingna silih pikanyaah ka sasama’ inti tina eusi pidato. Kabéh
keprok basa Ia bérés pidato. Dipuji ku kepala sakola Bu Unah jeung Pak Endang ogé guru nu lain.
“Saé
Lia. Saé
pisan pidatona,” Ceuk Ibu Unah bari gumujeng.
“Ih, ari anak
Bapak mah wanteran, hébatlah!” Pa Endang bari nepak-nepak kana taktak kuring.
Nulis jeung
maca keur barudak jaman kiwari mah mémang kacida héséna. Loba budak anu geus haré
haré
kana hal maca. Hal ieu wajar lantaran di
imahna gé
maranéhna
teu diatik kana samodél anu
dicaritakeun di luhur. Ku ayana pamaréntah nyieun Geliats. Kudu dideudeul ku saréréa
sabab hal ieu bisa ngamotivasi barudak sangkan micinta budaya maca. Lian ti di
sakola, alusna sakabéh kolot ngabiasakeun
budaya maca jeung nulis anu hadé. Hiji wahana anu bisa nambah
kadariaan, nambah pangaweruh barudak. Tangtu waé salaku kolot kudu pinter
milih. Mana buku anu alus atawa mana buku anu goréng. Entong karna hayang
budakna maca. Budak diculkeun dina milih bahan bacaan. Omat
kudu diaping, lantaran teu sakabéh
buku cocog keur barudak.
Ku maca bakal nambah pangaweruh. Sanajan dina
prak prakan kahirupan jaman kiwari loba jalma anu pinter anggur ngabobodo jalma leutik. Ah, keun baé éta
mah urusan maranéhna nu penting kudu
inget yén
ngabogaan élmu,
urang bakal bisa ningali hikmah tina
kajadian anu dirandapan ku urang. Moal aya cai hujan nu turun ari lain kersaning Alloh. Kumeclakna
cihujan saeutik saeutik kana batu, pan kalilaan mah batu gé
jadi legok.
Barudak ayeuna
lolobana mah maca lamun dititah ku guru.
Lain karna butuh tapi lantaran sieun. Susuganan atuh ku ayana kagiatan literasi
di sakola, budaya maca bisa ningkat. Leuwih alusna kagiatan maca jeung nulis téh
lain ngan saukur di sakola wungkul. Tapi ogé di imah.
Buktina Ia.
Bisa ngahontal cita-citana. Neruskeun ka sakola SMP anu dipikahayangna. Hasil tina ladang maca jeung
nulis téh
tinekanan. Wilujeng Lia, mugia jadi pamecut sakabéh anu maca khususna barudak sakola sangkan iatna maca
jeung nulis. Ikhtiar sangkan kahayang tinekanan.***
Nina
Rahayu Nadéa.
Nulis dina bahasa Indonesia jeung bahasa Sunda. Tulisanna dimuat di: Pikiran Rakyat, Galamedia, Kabar Priangan,
Majalah Kartini, Analisa Medan, Radar Bojonegoro, Majalah Potret Banda Aceh,
Majalah Baca Banda Aceh, Suara Karya, Suara Daerah, Majalah Kandaga, Majalah
Mangle, SundaMidang, Galura, Tabloid
Ganesha, Tribun Jabar, Koran Merapi Yogyakarta, Majalah HAI, Majalah Loka
Tasikmalaya, Majalah Guneman, Sastra
Sumbar, Majalah Bobo, Buletin Jejak, KOMPAS, Kedaulatan Rakyat, Solo Pos, Joglo
Semar, Radar Bayuwangi, jrrd
Tidak ada komentar:
Posting Komentar