Diary Pulas Ungu

Mangle 2573, 14-21 April 2016

Carpon Manglé Gaul

Diary Pulas Ungu

Ku Nina Rahayu Nadéa

                “Gea...  ceuk Yuni cenah  anjeun téh resep ka wanoja nu buukna panjang semu galing. Atuh éta mah kuring pisan nya. Héhé. GR. Teuing atuh Gea, ieu haté téh bet resep ka anjeun. Resep ku pinterna jeung kasépna sanajan heunteu ari disebut macok mah. Aéh, maco meureun.  Ngan hanjakal saeutik, anjeun téh cicingeun teuing, tara heureuy siga batur. Komo deui ngaheureuyan kuring, padahal éta nu ditunggu téh. Huuu... Kuring sabenerna éra ku anjeun. éra dina hal kapinteran, rumasa kuring mah euweuh pangabisa. Apal sorangan... nilai kuring mah pas-pasan waé. Hayang pinter jiga anjeun. Éra sakapeung mah ningali anjeun téh. Minder kacida. Untung wé kétang aya diary kameumeut ati nu salila marengan. Bye diary chayang....”

                “Gea, ayeuna kuring sumanget ka sakola. Apal teu naon sababna? Sabab ayeuna ulangan Matematika. Padahal biasana bété alias boring. Pédah ayeuna mah geus ngapalkeun sapoé sapeuting. Oh, enya can apal Gea mah nya, ayeuna Arin privat. Ngahaja ngarenghik ka Mamah, ngarah pinter cara anjeun. Lain ngarenghik kétang, mimitina mah kahayang Mamah jeung Papah. Apaleun meureun matak kitu gé kolot téh, yén budakna teu resep kana pelajaran éksak. Nya kapaksa jadi PRIVAT. Tapi diambil hikmahna waé. Sangkan Arin jadi pinter. Tah ayeuna ulangan pertama satutas ngiluan privat. Da rarasaan mah molotok keur privat téh... sugan wé atuh nilaina rada undak. Da ari ngaleuwihan anjeun mah pastina gé MOAL BISA.”

                “Judulna Nyeri Haté. Apal teu diary. Geuleuh tah ka awéwé nu ngaranna si Yuni. Over acting pisan. So’ jadi awéwé panggeulisna. Ceuk sasaha siga Dian Sastro. Teu anéh meureun lamun si Rahmat, si Pépéng kapéngpéongan ku manéh. Sebeeeel, teu resep wé ningalina. Tiap lalaki dilayanan geuleuh pan... jiga kuring atuh, Yun. Bogoh ka Gea gé cicing wé teu ieuh nyirikan. Tapi nyeri haté kétang. Rék teu nyeri haté kumaha atuh. Si Yuni teu apaleun lamun kuring bogoh ka Gea. Kieu akibatna... Pura-pura nanyakeun soal IPA lah..., apal lah ada udang di balik batu. Enyaan  dada jadi asa eungap... léwéh entong nya?”

                “Asa anéh tadi mah diary. Apal teu kunaon?   Gea beut asa jadi perhatian ka kuring. Naha pédah nilai ulangan Matématika  urang alus kitu. Hihi. Kuring gé teu nyangka. CIUS soalna bet sarua pisan jeung anu diajarkeun ku guru privat. Béda angkana wungkul. Atuh éta mah  céték. Arin téa gitu lho. Ternyata éh... ternyata Arin bisa ogé ngerjakeun éksak. Nilaina gedé deui, nya béda seutik lah jeung Gea. Tapi untuk permulaan, itu adalah sesuatu yang bagus. Tambah semangat Privatnya ARIN KUSUMAWARDANI. Inget... inget kalau mau jadi pacarnya Gea... kudu pinter, kudu cerdas. Wéw.”

                “Siap...siap belajar, mengejar cita-cita. Juga mengejar cinta Gea. Héhé. Kudu kumaha carana? Pastina belajar and belajar. Buktiin bahwa Arin dulu béda dengan Arin sekarang. Arin sekarang mah nilai ulanganna lumayan, sanggup lah untuk nangkring di lima besar...”

                Arin imut, ngarénghap panjang. Nyekel diary ungu kameumeutna nu kakara dibaca Laju  diambung. Sup kana kantong sakolana. Buru-buru cengkat tina méja belajarna waktu kadéngé indungna nyalukan.

                “Rin... énggal, Papah tos ngantosan na mobil.”

                “Ok, Mamah cantik.” Cenah bari jeung lumpat ka luar sanggeus sun tangan ka indungna. ”Dadah Mamah...”

                “Hati-hati.” Indungna jajap nepi ka buruan.

*

                “Mah... Mamah...” Arin ngageroan  indungna ti luar kénéh.

                “Aya naon, Rin?  Ngadon gogorowokan kitu. Assalamualaikum kituh...” indungna muka panto.

                “Mah. Ningal buku Arin teu?’”  

“Buku nu mana?”

                “Nu warna ungu, Mah. Duh, bisa kacau dunia kalau buku itu sampé menghilang, Mah... di mana atuh nya.”

                “Ih, ari Arin. Mamah mah teu apal. Buku pelajaran?”

                “Sanés.”

                “Buku perpustakaan?”

                “Sanés. Mamah téh meni céréwéd naros waé. Terang teu, Arin téh lagi galau mah galau. Buku kameumeut Arin ical...”

                “Ih, budak téh asa lieur, tos lah anggursing gentos acuk. Tuh emam heula. Ké buku mah kapendak gera.” Indungna garo-garo teu ateul ningali kalakuan Arin.            

Kolong kasur ditengoan, kitu deui lomari. Teu sirikna tiap baju disingkaban, bisi sakadang buku nyelap di dinya, tapi lebeng,

                “Duh... kamana atuh buku téh.” Haté Arin ngajerit. Diary téh keur manehna mah batur sagalana. Dina diary  Arin bisa nuliskeun sagalana, jadi batur cumarita. Ngan ka diary Arin balaka  sagalana. Kanalangsa, kagumbira kabéh dicaritakeun. Komo deui perkara Gea. Diary sobat maneuhna. Nu bakal tigin nyepeng rusiah haténa. Ayeuna éta buku leungit, dunya asa tibalik.

                “Rin.... énggal siang.” Indungna ngetrok kamar.

                “Moal sakola, Mah. Males.” Arin ngaheruk jero kamar.

                “Eits... kunaon yeuh si geulis téh, teu pupuguh moal sakola. Ti kamari ngan murang maring waé. Hem sigana aya jajaka gandang nu nyulik haté budak Mamah nya.” Indungna ngelol.

                “Iyy. Naon Mamah téh...” Arin cengkat. “Enya... enya Arin sakola lah, demi Mamah.”

                Keur diajar teu puguh cabak. Pikiran manteng kanu dianti. Sababaraha kali Bu Kulsum guru Ékonomi negor ka Arin nu malaweung.

                “Rin, kunaon  teu konsen waé?“

                Arin ngarénjag. Museurkeun uteuk sangkan fokus. Ukur memenitan. Kadituna nya kitu ... ngahuleng.

                “Rin sakit? Sok ka UKS wé...”  Teu kanyahoan Bu Kulsum aya gigireun. “Sakit?”

                Arin unggek.

“Kuat jalan sendiri?”

                “Ya,  Bu.” Arin    leumpang ka luar kelas. Teu ka UKS, anggursing ka kantin meuli inuman. Sababaraha lila anggur ngahuleng.

                “Ku naon ngalamun waé?”

                Arin nu keur anteng ngumbar lamunan kagebah. Asa apal kana éta sora. Tapi asa-asa rék malikeun awak.

                “Rin, séhat?” Sora nu tadi nanya deui. Teu sabar Arin malikeun awakna.

                “Ge...” Teu diteruskeun, waktu sidik saha anu digigireun Gea, Yuni.

                “Kunaon ngalamun waé?” Gea nanya deui.

                “Ih. Suka-suka. Kunaon deuih beut ka dieu Yun?”

                “Cemburu nya.” Nu ditanya anggursing seuri.

                Kana angen aya nu ngageduk. Geuleuh tah ka Yuni.

                “Gea. Kadé nya ceuk Mamah engké ka bumi... Yuni duluan bisi dicarékan Bu Kulsum.”

                “Iya.” Gea neuteup nu ngaléos.               

“Naha teu disarengan? Badé naon deuih ka dieu.”

“Ngahaja Ijin heula. Hariwang ku Arin.”

                “Hariwang?”

                “Arin miiliari ieu nya.” Gea  muka buku pakét IPA. nyokot hiji buku nu diselapkeun dijerona.Diary pulas ungu.

                “Gea..”

                “Sory. Teu kahaja. Kamari Gea bagéan piket. Teu ngahaja mendak di kolong bangku.” Gea ngaléos sanggeus mikeun buku.

                “Gea.. !”  Arin hareugeueun. Hayang ceurik jejeritan. Duh... boa... boa rusiahna kabokér. Boa... boa Gea ngambek. Sieun Gea ngajauhan. Hayang merik Gea, nyarita yén éta mah ngan saukur rékaan. Tapi naha Gea percaya? Ah, Gea. Arin nyuuh kana méja. Piceurikeun nyelek na tikoro.

                “Arin... teu nyangka geuning hate urang téh sarua. Ngan hanjakal Gea mah teu bisa nyarita. Ukur bisa ngemu jeroeun dada.  Untung aya diary nu bisa jadi wakil perasaan Gea. Sory nya.... Gea macaan tulisan Arin ieu. Sory deuih nulis di diary Arin. Rin, kersa teu jadian sareng Gea. Pami nampi bubaran sakola antosan di kantin. Oh, enya Yuni teh putra Uwa éta téh.”

                “Gea...”  Arin teu percaya kana tulisan dina diary.  Nu ngalémbéréh dina pipi, disusut ku tonggong leungeun.

                Nina Rahayu Nadéa. Nulis dina bahasa Indonesia jeung bahasa Sunda. Tulisanna dimuat di:  Pikiran Rakyat, Galamedia, Kabar Priangan, Majalah Kartini, Analisa Medan, Radar Bojonegoro, Majalah Potret Banda Aceh, Majalah Baca Banda Aceh, Suara Karya, Suara Daerah, Majalah Kandaga, Majalah Mangle, SundaMidang, Galura,  Tabloid Ganesha, Tribun Jabar, Koran Merapi Yogyakarta, Majalah HAI, Majalah Loka Tasikmalaya, Majalah Guneman,  Sastra Sumbar, Majalah Bobo, Buletin Jejak, KOMPAS, Solopos, JogloSemar, jrrd.