Lebaran di Langit Bandung
Ku Nina Rahayu Nadéa
Neuteup langit banget ku lila.
Piligenti, Ema jeung nu jadi lanceuk némbongan. Ngalangkang... hiber luhur
wiati dipapag méga bodas dibarung imut. Kakangen minuhun
lulurung kalbu.
Lebaran sakeudeung deui. Lebaran anu ka lima kalina di tanah
pangumbaraan. Ka lima? Bener kitu kuring rék angger cicing di dieu di pangumbaraan
mangsa lebaran ayeuna? Mangrébu kahayang pagaliwota jeroeun dada.
Aya nu sumarambah, aya nu nyayautan lebah dada maju sirah. Panon karasa panas, kumeclak teu kaampeuh.
Di dieu di pangumbaraan, teu sanak
teu baraya. Bongan. Enya bongan sorangan. Nasib diri geus mawa kuring ka dieu,
ka Pulo Sumatra. Ngahaja nyumputkeun diri méh tingtrim jeung ayem. Nyamuni tina
laku lampah tiheula, ngaleungitkeun pitapak. Tapi nepi ka iraha kuring kudu
kikieuan. Nyumputkeun diri. Jauh tina kaasih kulawarga anu kacida dipicintana.
Neuteup langit nu kulawu. Di dieu.
Langit Bandung nu katempo. Sono nataku
ka sarakan. Bandung panineungan nu salilana kapicangcam. Disaksian langit béngras, disaksian méga bodas, aya doa merul muru langit
nepikeun kasono ka tanah sarakan. Méga bodas langit Sumatera tepikeun geugeut katineung, tepikeun kasono nu
moho, yén cinta tetep nyata,
ka sanak ka baraya ka tanah sarakan. Langit
nu satia. Teu cueut kanu hideung, teu ponténg kanu konéng. Satia mayungan haté teu ningali naha kabagja atawa marudah anu sabenerna
katampa. Satia marengan kuring dina kaayaan bagja atawa tunggara.
Rét deui kana almanak. Écés. Opat poé deui lebaran. Ngitung duit. Seuri sorangan. Gilig. Taun
ayeuna kuring hayang nyeuseup hawa nu béda. Neuteup langit anu béda. Langit Bandung nu kapicangcam.
Neuteup deui méga anu beuki maju, beut asa ngabayangkeun diri anjeucleu na
pucuk méga. Dianteurkeun ku méga anu sigana ngarti kahayang diri,
buktina beut daék nganteur kahayang, nganteur kasuka.
Jajap ka indung, tepung jeung dulur. Ngumpul ngariung dina kasuka.
Kabayang beungeut Ema nu salila ieu dipigandrung. Ema nu héman nu salila ieu ngatik diri sangkan jadi jelema ngarti.
Tisaprak bapa tilar, Ema nu ngabélaan sorangan sangkan kuring jadi sarjana. Nya Ema pisan nu
nitah kuring ingkah ti lembur harita.
“Ema... hapunten Héndar.” Kuring nyuuh kana lahunan Ema.
“Gusti nanaonan atuh manéh téh Hén... Beut kabawa kusakaba kaba. Ema nyakolakeun téh, méh manéh jadi jelema ngarti. Teu kabaud kunu teu puguh.
Bisa ngabédakan nu hak jeung nu batil. Tapi naha ngadon kieu? Kasarad
nu teu puguh. Kapinteran dipaké anu teu puguh. Ema enyaan teu
percaya.” Ema reumbay cisoca.
“Enya Ma. Rumaos Héndar lepat. Katalingkung ku napsu dunya.”
“Ema ngahampura, Jig ayeuna mah
geura indit ti dieu, Hén...” Ema nangtung. Nyusut cipanon nu
ngalémbéréh.
“Ema.”
“Ema embung ningali hidep diborgol
di dieu. Embung Hén. Jig ayeuna mah indit nu jauh.
Urang sili doakeun. Doakeun ku Héndar Ema sing salilana séhat. Atuh Héndar ku Ema didoakeun sangkan dina
lumampah manggih rasa anu bisa malikeun diri
ka jalan kabeneran. Bral anaking gera miang...” Ema ngusapan sirah
kuring. ”Ema ngan bisa ngaduakeun hidep.”
Ti dinya kuring teu panggih deui jeung
Ema. Ema kameumeut ati nu salila ieu jadi ubar sagalana. Kaharti, Ema kacida nyaahna ka kuring. Kaharti,
Ema embung ningali kuring kacerek ku pulisi di hareupeun.
Sono moho anu antukna niginkeun haté pikeun lunta deui ka lembur. Ka sarakan tempat kuring digedékeun. Hayang lebaran di Bandung. Hayang panggih jeung
kulawarga nu kacida dipicinta.
*
Allohu Akbar, Allohu Akbar, Allohu
Akbar, Laa ila hailallahu wallohu akbar Allohu Akbar Walillah Ilham ...
Sora takbir marengan kuring ngaléngkah. Teu nolih kana
nanaon. Anu kagambar iwal ti Ema jeung nu jadi lanceuk. Tada teuing meureun
bagja jeung sugemana maranéhna panggih jeung kuring. Rék sosonoan jeung Ema jeung lanceuk.
Meureun cacap rasa nu salila ieu ukur sawangan kaubaran.
“Héndar...bener ieu téh Héndar?” Hérmin lanceuk kuring neuteup teu ngiceup.
“Enya teh ieu Hendar.” Kuring
nyolongkrong, hayang ngagabrug. Ngan pugag waktu manéhna semu asa-asa.
“Eu... jeung saha ka dieu.” Manéhna culang cileung ka luar “Buru-buru asup. Nanaonan maké ka dieu, Hén?” Sorana ngaharéwos.
Kuring hareugeueun, teu percaya kana
dédéngéan “Téh... Héndar sono. Héndar hoyong pendak jeung Ema ogé Tétéh. Mana Ema, Téh?”
“Enya tapi lain kieu carana. Sarua
jeung nyogrogkeun manéh.”
“Téh... dimana Ema?”
“Sok diuk heula.” Hérmin nyekelan leungeun kuring. Ngoncikeun panto. Nutupkeun
hordéng nu méléngé. “Ema mah tos ngantunkeun opat taun ka tukang. Sataun ti Héndar miang. Kaleleban ku Héndar. Da ti kajadian harita Ema
langsung wales. Diubaran mah diubaran
ngan nya kitu teu aya menyatna. Antukna...
“
“Ema...” kuring nutupan beungeut.
“Enya Hén. Ema tos aya di kalanggengan...”
“Téh, jajap Héndar.”
“Hén. Lain teu nyaah ka Héndar. Lain. Héndar gé ngarti meureun. Ku datangna Héndar ka dieu gé geus...”
“Héndar ngartos kana kasalempang Tétéh. Tos kajudi ti saangalna yén Tétéh lain Tétéh nu baheula. Ayeuna mah Tétéh pinuh ku rasa ati-ati. Enyaan Héndar ngarti.” Kuring ngabalieus miceun beungeut.
“Kumaha atuh, Hén...”
“Teu nanaon, Téh. Ayeuna gé Héndar rék indit. Tong salempang Tétéh. Tétéh moal kababawa kana urusan Héndar. Ka dieu sotéh hayang apal kumaha séhat heunteuna. Kumaha kaayaan Ema. Ngan sakitu. Sukur ari Tétéh cageur mah.“ Kuring nangtung muru
panto. Ngarandeg sakedapan lebah poto nu ngadaplok. Poto Ema jeung Bapa. ”Téh, ieu keur Héndar.” Teu nunggu jawaban, kuring
nyokot éta poto. Langsung ka luar ti
imah. Nu kabayang ti saanggalna.
Rungruman kaasih jeung kahéman ti indung jeung jadi laceuk
bakalan ngubaran haté nu raheut. Sulaya. Sikep nu jadi
lanceuk jauh tina panyangka. Kaharti,
bongan diri. Bonganna geus ngalakukeun anu teu sapagodos jeung haté maranéhna. Kieu balukarna.
Tapi kuring kudu siap. Ti saanggalna
geus dibeuweung diutahkeun naon
balukarna lamun kuring aya di dieu. Taya tujuan. Moal nganjang kasasaha.
Sanajan dina implengan ti saacanna. Diniatan yén kuring rék nganjang ka si A ka si B. Tapi ningali kayaan kieu mah.
Bolay. Karunya ka maranéhna. Tong boroning batur dalah
lanceuk sorangan gé apanan geus sakitu kasieunan kaanjangan
ku diri kuring, komo batur. Pamohalan kana narima. Tinimbang haté beuki peurih anggur sing ningtrimkeun diri. Diuk nyorangan.
Sanajan ukur diiuhan ku langit. Ku
baranang béntang, tapi kuring bagja bisa aya di dieu. Neuteup langit anu
béngras.
Allohu Akbar, Allohu Akbar, Allohu Akbar, Laa ila hailallahu
wallohu akbar Allohu Akbar Walillah Ilham ...
Dibarengan ku takbir... aya kedal tina haté nu kudu dipilampah,
kabéh pikeun kamajuan kuring. Pikeun mapag jalan ka hareupna.
*
Langsung kaluar ti msajid sanggeus
ngalaksanakeun solat Id. Teu hayang ngadéngé anu teu puguh. Datang pangpandeurina
kaluar pangheulana. Rerencepan.
Teu hayang ngilu sasalaman. Geus
kajudi kumaha balukarna. Apanan basa kuring ngaliwat ka masjid gé. Loba nu melong, loba nu tingkecewis nyaritakeun.
Rérés solat rusuh ka luar ti masjid. Nu di tuju pajaratan.
“Ema hapunten abdi.“ Teu wasa nyumputkeun
rasa. Lautan cimata harita kénéh bedah. Di dieu, lebah tetengger Ema,
kuring ngalubarkeun bangbaluh. Ngadoa husu ka manteNa sangkan Ema salilana aya
dina tempat anu merenah. Ngadoakeun laku
lampah sorangan anu sayaga mapag jalan ka hareupna. Teu madulikeun anu datang. Teu madulikeun
maranéhna anu sanyatana ti tatadi geus nuturkeun.
“Ema... doakeun Héndar. Ti ayeuna geus sayaga pasang badang. Naon laku lampah Héndar baheula kudu ditebus ku sorangan. Dosa Héndar... lampah Héndar. Moal... moal deui rék susulumputan.” Kuring imut neuteup tetengger. Ngawurkeun
kembang pamustungan. Saacan cengkat. Neuteup langit Bandung nu caang narawangan.
Lugina haté bisa lebaran di dieu.
Kreek... kadéngé sora ti tukang.
“Teu kedah diborgol, Pak. Mangga
abdi, Hendar Wijaya, nyérénkeun diri. Sanajan kuring ngan
saukur korban, tapi siap tanggung jawab. Siap méré informasi. Medar saha sabenerna
aktor politik nu kalibet koruptur
saenyana dina kasus ieu.” Kuring malikeun awak. Neuteup kanu geus ngajarega ti tatadi
mula.***
Nina Rahayu
Nadéa.
Nulis dina bahasa Indonesia jeung bahasa Sunda. Tulisanna dimuat di: Pikiran Rakyat, Galamedia, Kabar Priangan,
Majalah Kartini, Analisa Medan, Radar Bojonegoro, Majalah Potret Banda Aceh,
Majalah Baca Banda Aceh, Suara Karya, Suara Daerah, Majalah Kandaga, Majalah
Mangle, SundaMidang, Galura, Tabloid
Ganesha, Tribun Jabar, Koran Merapi Yogyakarta, Majalah HAI, Majalah Loka
Tasikmalaya, Majalah Guneman, Sastra Sumbar,
Majalah Bobo, Buletin Jejak, KOMPAS, Kedaulatan Rakyat, Solo Pos, Joglo Semar,
Radar Bayuwangi, jrrd
Tidak ada komentar:
Posting Komentar